Hayat bize mutlu olma sansi vermedi sevgili,

biz kendimizden baska herkesin üzüntüsünü üzüntümüz acisini acimiz yaptik çünkü.

Dünyanin öbür ucunda hiç tanimadigimiz bir insanin gözyasi bile içimizi parçaladi.

kedilere agladik, kuslarin yasini tuttuk...

Yüregimizin zayifligi kimi zaman hayat karsisinda bizi zayif yapti.

Aslinda ne güzel seydir insanin insana yanmasi sevgili...

Ne güzeldir bilmedigin birinin derdine üzülebilmek ve çare aramak.

Ben bütün hayatimda hep üzüldüm, hep yandim.

Yasamak ne güzeldir be sevgili...

Sevinerek, severek, sevilerek, düsünerek...

Ve o vazgeçilmez sancilarini duyarak hayatin... .

Yilmaz Güney